1 در پاسداری از بازمانده های ذخایر ژنتیکی شهرکرد بیشتر همکاری کنیم الثلاثاء نوفمبر 09, 2010 3:22 am
Admin
Admin
[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]
بر خلاف گذشته های دور که تمامی سطح استان چهارمحال و بختیاری پوشیده از درختان و درختچه های جنگلی بوده است اکنون تنها مناطقی از لردگان و اردل و کوهرنگ که یک پنجم از سطح استان را تشکیل می دهند جنگلی و مابقی استان که شامل مناطق شهرکرد و بروجن و فارسان می شود به صورت مرتعی است. اما در همین شهرستان شهرکرد هم که در قسمت شمال شرقی و در بخش مرتعی استان واقع شده است می توان برخی بازمانده های ذخایر ژنتیکی جنگلی را مشاهده کرد که گویای روند نابودی و مرتعی شدن جنگل های زاگرس در این سال ها است.
[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]
در شهرکرد دو مورد از این ذخایر جنگلی شناسایی شده که خوشبختانه در سال های اخیر سزاوارانه مورد توجه کارشناسان بخش جنگل منابع طبیعی استان قرار گرفته و به عنوان ذخیره گاه های جنگلی محصور شده اند و علاوه بر حفاظت فیزیکی عملیات های غنی سازی در این مناطق صورت گرفته است. نکته تأمل برانگیز آنکه هر دوی این مناطق در سطوح حدود 80 هکتاری در جوار دو امامزاده به نام های قیس ارجنک و وانان واقع شده اند که به یمن همین همجواری و بر بنیاد باورهای مذهبی تاکنون امان یافته اند و از خطر نابودی رهیده اند. تصاویری که ملاحظه می کنید مربوط به ارژن زار ارجنک می باشد که تپه ای سنگی و پوشیده از درختچه های بادام کوهی(Amigdalus lycioedes) است که در قسمت جنوب شرق روستای ارجنک و در فاصله حدود 30 کیلومتری شمال غربی شهرکرد واقع گردیده است.
[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]
امامزاده قیس در قسمت جنوب شرقی این تپه قرار گرفته و مردم بنابر اعتقادات مذهبی خود به درختچه های همجوار امامزاده پارچه می بنند و حاجت می طلبند.
[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]
و اما مهمترین موضوعی که سبب نگارش این مطلب گردید تصویر درختچه سوخته ای است که به دلیل سهل انگاری زائر یا طبیعت گردی است که در پای یکی از این میراث های تاریخی منطقه آتش روشن کرده و زمینه ی نابودی آن را فراهم کرده است.
[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]
حال که چنین مناطق کم همتایی از ذخایر جنگلی به دلیل همجواری با این گونه زیارتگاه ها در طول سالیان متمادی در امان بوده اند سزاوار نیست که چنین اعمال نابخردانه ای اسباب نابودی آن ها را فراهم کند و به نظر می رسد شایسته آن است که در پاسداری از این ذخایر ژنتیکی وطن بیش از پیش مسئولانه تر تلاش کنیم و کارشناسان منابع طبیعی را در امر حفاظت از این میراث های کهن یاری رسانیم.
در پایان از آقای گنجی که تصاویر را در اختیار نگارنده قرار دادند تا در این مطلب از آن ها استفاده شود قدر دانی می گردد
]