شورای نگهبان به سه مورد ایراد و ابهام در خصوص مصوبه مجلس پیرامون لایحه هدفمندکردن یارانه‌ها اشاره کرده(ماده 1، تبصره 2 ماده 3 و نیز ماده 15 لایحه) و اعلام نموده است که پس از رفع این ابهامات در مجلس شورای اسلامی نسبت به آن اظهارنظر خواهد کرد.

همانطور که دوستان خبر دارند این روزها ماجرای هدفمند کردن یارانه ها دل نگرانی های زیادی را در حوزه های اقتصادی و اجتماعی در بین اکثر مردم، از طبقات مختلف شهری گرفته تا روستا نشین های مان، ایجاد کرده است. اما نگارنده سعی دارد به برخی نگرانی های کارشناسان حوزه ی منابع طبیعی و محیط زیست، خصوصا" در جنگل های در حال تخریب زاگرس اشاره کند.

هر چند یکی از ابهامات اعلام شده ی از سوی شورای نگهبان مربوط به ماده 1 لایحه در خصوص حامل های انرژی می باشد اما آیا در این لایحه ویژگی های خاص روستاهای پراکنده در مناطق دور دست و صعب العبور مناطق جنگلی زاگرس که همیشه تأمین سوخت فسیلی برای آنها یکی از دغدغه های دستگاه های متولی بوده مد نظر قرار داشته است ؟

آیا ساکنین این روستاهای جنگل نشین به درستی به عنوان اقشار کم درآمد و فقیر جامعه شناسایی شده اند؟ آیا تبعات منفی احتمالی این طرح برای زیست بوم هایمان در نظر گرفته شده است؟ یا اینکه در آینده و با اجرایی شدن این لایحه شاهد دست اندازی های بیشتر این اهالی به مناطق جنگلی مان خواهیم بود؟

در چند روز گذشته در صحبت هایی که با برخی مردم روستایی ساکن در مناطق جنگلی استان داشتم، شوربختانه خبر از تصمیم برای تأمین بیشتر نیازهای سوختی شان از جنگل به گوش می رسید!

متأسفانه پس از گذشت سال ها و عبور از تعهدات برنامه های توسعه ای که در همه ی آنها نیز تأکید بر «جایگزینی سوخت های فسیلی در مناطق جنگلی» شده بود اما باید اعتراف کرد که در این مدت طولانی هیچگاه عزم جدی در این خصوص نبوده و توفیقات رضایت بخشی هم در این حوزه کاری نداشته ایم و در حال حاضر همچنان یکی از عمده علت های تخریب جنگل های زاگرس، قطع درختان به منظور تأمین سوخت مورد نیاز روستائیان پراکنده در دل جنگل است.

حال با حذف یارانه های حامل های انرژی و تورم احتمالی بعلاوه نرخ رشد بیکاری و ارزان بودن نیروی کار در روستاها، نگرانی هجوم بیشتر مردم به جنگل ها به منظور تأمین سوخت بیشتر خواهد شد.

هجوم مردم برای تبدیل زیر اشکوب جنگل ها به دیم زار به منظور تهیه گندم مورد نیاز هم می تواند از دغدغه ها باشد. پائین بودن سرانه ی درآمد خانوارهای روستایی در این خصوص مزید بر علت خواهد شد.

آنان(روستائیان) در حرف هایشان می گفتند که با این گرانی گوشت، صرفه در نگهداری چندتا دام در اطراف روستایمان است که این زنگ خطری جدی برای معضل دام مازاد ماست.

بنابراین ضرورت دارد متولیان و تصمیم سازان این لایحه، به این دست موارد مرتبط با طبیعت وطن به طور کارشناسی تر و دقیق تر بپردازند که در آینده بلاهایی ازاین شکل فعلی بدتر بر سر جنگل ها و طبیعت زاگرس مان نبارد ...