پرداخت خسارت و اهدا وام به کشاورزان فقط تسکین درد است و بدین شکل نمی توان آسیب‌پذیری کشاورزان و تولیدکنندگان اصفهان را به حداقل ممکن رساند.

مهم‌ترین دلایل خشکی زاینده رود، افزایش مصرف آب در هر سه بخش شرب، کشاورزی و صنعت و همچنین انتقال آب کوهرنگ بختیاری به شهرها و استان‌های مجاور از قبیل یزد و کاشان است:

1 )افزایش سطح اراضی کشاورزی حاشیه زاینده‌رود و استفاده از روش‌های سنتی پرمصرف آبیاری

در حاشیه زاینده رود در استان اصفهان تنها بالغ بر 20 هزار هکتار شالیزارهای برنج وجود داردکه به لحاظ محدودیت‌های آبی حاکم بر منطقه، سازگاری متناسبی بین محیط کشت و این نوع محصول حاکم نمی باشد. تولید کمتر از 1 کیلوگرم محصول به ازای مصرف یک متر مکعب آب در اصفهان در مقایسه با استاندارهای جهانی تولید ۳ کیلوگرم محصول به ازای مصرف یک متر مکعب آب نیز ناش از همین عدم سازگاری است.

2 )افزایش مصارف صنعتی در صنایع بزرگ پرمصرف و قدیمی از جمله فولاد مبارکه و ذوب آهن اصفهان و ...

نیاز سالانه بخش صنعت ازحوزه آبخیز زاینده رود بالغ بر 250 میلیون متر مکعب بوده و پیش بینی می گردد در سال 1390 به حدود 300 میلیون متر مکعب برسد.

3 )رشد جمعیت و مهاجرت به استان اصفهان و خرابی سامانه‌ های لوله‌کشی شهری و پرت آب شرب

4 )کاهش 28 درصدی بارش در حوزه ی آبخیز زاینده رود(کوهرنگ چهارمحال و بختیاری) در سال جاری نسبت به بلند مدت 40 ساله

( منبع : [ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط] )

یک سویه نگری ها و مقصرهای فرضی نشان دادن هرگز نمی‌تواند به پایداری این زیست بوم مان کمک کند؛ بایستی از فرافکنی و مچ گیری های سیاسی به پرهیزیم و به طور واقع بینانه و عادلانه علل بحران زاینده‌رود را شناسایی کنیم، از شنیدن حرف حق برانگیخته نشویم و با جسارت به جراحی و درمان بیماری مدیریتی حاکم بر حوره آبخیز زاینده رود در هر دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری همت گماریم